Πέτρινο πηγάδι στο Μυστράκι Μεσσηνίας

ΦΕΚ 492 / Β / 16.6.97

"Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο το πηγάδι του Οικισμού Μυστρακίου της κοινότητας Φαλάνθης του νομού Μεσσηνίας και ορίζουμε ζώνη προστασίας 10 μέτρων περιμετρικά από το στόμιο του πηγαδιού, διότι αποτελείδείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής, σημαντικό για τη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, σύμφωνα με τον διαρκή κατάλογο των κηρυγμένων Αρχαιολογικών Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού."

Το Πηγάδι και ο Πλάτανος ήταν συνυφασμένα με την καθημερινή ζωή, αλλά και τις γιορτινές μέρες του καλοκαιριού. Στη σκιά του οι Μυστρακαίοι, αλ λά και οι περαστικοί ξεκουράστηκαν, δροσίστηκαν, μίλησαν, μάλωσαν, γλέντησαν, τραγούδησαν τον πόνο της ξενιτιάς, γιόρτασαν τον κλήδονα, απόλαυσαν τη γαλήνη και την ομορφιά της φύσης, κυρίαρχη θέση στη ζωή τους...

Το 1860 ένα μπουλούκι από τα Λαγκάδια Αρκαδίας με τον Πηγαδά-Πρωτομάστορα, 2-3 μαστόρους τεχνίτες και χτίστες, 2 βοηθούς μαστόρους, 3-4 μαστορόπουλα που μετέφεραν την πέτρα και με 3-4 ζώα έφτασαν στο Μυστράκι. Ο Πηγαδάς εξερεύνησε το μέρος και κατέληξε σ' αυτό το σημείο, από τη μορφολογία του εδάφους και τις λυγιές. Άρχισε το χτίσιμο της πέτρας από κάτω προς τα πάνω.Έφτασαν μέχρι την επιφάνεια του εδάφους, στο στόμιο. Με πέτρες της περιοχής πελεκητές και σμιλεμένες από τον Πηγαδά-Πρωτομάστορα, επένδυσαν το στόμιο και το περιμετρικό του μέρος. Πάνω εδώ αποτυπώνεται η ψυχή του πρωτομάστορα, που με πρώτη ύλη την πέτρα και όπλο την αγάπη, το μεράκι και την ευαισθησία του, παρέδωσε αυτό το σημαντικό δημιούργημα στο Μυστράκι και στη λαϊκή αρχιτεκτονική.

Φωτογραφίες: κ. Δήμητρα Γαϊτάνη-Συρεγγέλα

Πληροφορίες: Αρχείο κας Μάρθας Ανδρουτσοπούλου- Κυριοπούλου, Μυστρακιώτισσας